Ontvangen, de les van de bedelaar.

Een week geleden ging ik naar de markt mijn jongste dochter. We waren net verhuisd en vanaf onze nieuwe woonst is het een stukje fietsen naar de stad. Het was lekker weer ik vond het heerlijk om het zonnetje te voelen op deze herfstige dag en de al een beetje frisser wordende lucht gaf me het gevoel dat ik leef. De gezellige en vertrouwde drukte van de markt brengen jeugdherinneringen bij me naar boven. Met mijn moeder en vader gingen we 's zaterdags naar de markt. Als het mogelijk was gingen we met een grote boog om het speelgoedkraam waar steeds een nieuw bewegend autootje, hondje zijn kunstjes toonde en een onweerstaanbare fascinatie in ons opriep waar onze ouders ons anders onder luid protest vandaan moesten slepen. Net als mijn ouders ga ik graag met mijn dochters (zonen heb ik niet) naar de markt. Bij elk Marokaans kraam worden olijven en tappenades geproefd. Met vrienden en oude bekenden die we treffen wordt even een praatje gemaakt. Markt dus.

We wandelen langs de kramen en komen in de Bruul. Daar zit een bedelaar. Deze man heb ik nog al eens gezien. Een paar maanden geleden zat hij in dezelfde straat. Ik herinner me nog de indruk die hij op mij had gemaakt toen ik hem 2 Euro gaf. Hij keek me aan met een open en vriendelijke blik en bedankte me hartelijk. Deze hartelijk raakte me en bleef me bij.

Deze keer spreek ik hem aan. In vrij goed Frans zei hij dat hij in het stadspark leeft. Hij heeft altijd water de mensen zijn vriendelijk. Hij heeft geen papieren en dat maakt het moeilijk om werk te vinden. Hij drinkt niet en dat zie je. Hij ziet er schoon en verzorgd uit en heeft nog steeds die vriendelijke open uitstraling. Deze keer koop ik hem een portie nasi goreng en een flesje water. Mijn hart gloeit. Ik voel ware compassie en ben ontroerd tot in het diepste van mijn ziel. Ik voel me een met hem ook al ben ik mezelf. Heel intens. Het lijkt of de markt om me heen verdwijnt en alles is opgezet, deze hele marktscène opdat ik dit samen met mijn dochter zou ervaren. Ik ben Hem dankbaar voor die stroom die hij opwekt in mijn hart in de persoon van de bedelaar.

Mijn verstand wordt terug wakker.

Gedachten van onrechtvaardigheid komen in mij op. Ik heb net zoveel ontvangen, een prachtige nieuwe woonst, waar we als huurder verblijven, waar we omgeven worden door groen. Overal waar je kijkt, zie je weelderige planten, bomen, bamboe, gras. Ik voel me zo klein, zo dankbaar. Mag ik dat allemaal voor mezelf houden? Geef ik wel genoeg? Onze garage is al warmer dan het park. Geef ik genoeg? Dat vraag ik me af.

Ik besloot om het er over te hebben met die stille stem die ik de hele verhuis lang tevergeefs heb gezocht. De drukte en de wens om het snel in orde te hebben, maakten dat ik ze niet zo goed kon horen. Van zodra ik de stilte hervond begon ze te spreken:

De les van de bedelaar

"Mijn geliefde kind, de les van de bedelaar is de les van ontvangen. De bedelaar die zijn bezittingen verloor of achterliet heeft geen andere keus meer dan te zitten en te ontvangen. Hij strekt zijn hand uit en ontvangt wat er hem gegeven wordt. Hij ontvangt. Hij heeft niets anders te doen.

Deze man, deze bedelaar echter, heeft de les van de bedelaar al geleerd. Hij past ze toe door te geven en te ontvangen tegelijk. Zijn bezittingen is hij kwijt. Zijn ego heeft hij afgelegd. Hij is een waar meester. Geven en ontvangen zijn een voor hem geworden. Hij is in een ontvankelijke staat. Dat straalt door zijn ogen en zijn hart naar buiten. Zijn wezen raakt de harten, het wezen van de voorbijgangers die mij willen kennen en dus op de een of anderen manier in een ontvankelijke staat zijn.

Jullie zijn allemaal bedelaars. Jullie vragen mij steeds om zaken en dingen, om problemen voor je op te lossen. Ik ben steeds gever en ontvanger.

Als jij vraagt, zal ik altijd geven.

Als jij "thuis" bent en ik bij je aan bel, kan je de deur voor me openen.

Indien jij niet thuis bent, zal ik verder gaan naar degene die thuis is en mij kan ontvangen.

Als jij niet aanwezig bent

doordat je je zorgen maakt,

doordat je mij niet herkent doordat je niet weet wie ik ben,

doordat je beneveld bent door je eten/drinken/apathie/woede of vasthoudt aan een bepaalde uitkomst,

zal je me niet herkennen.

Als jij "thuis" bent, zal jij ook ontvangen. Als jij je van mij bewust bent, zal je mijn boodschap horen, zal je mijn oplossing en mijn hand in de dingen des levens zien.

Wees in een ontvankelijke staat. Dan kan ik bij je komen.

Maak je hoofd vrij. Zoek de stilte op en daar zal je mij vinden.

Ik ben en zal er altijd zijn en dat is mijn belofte aan jou.

Jij geeft de bedelaar 2 Euro en kijk wat jij ontvangt! Een totale opening van jouw hart. Hij heeft je de les van ware compassie geleerd.

Wie was de bedelaar? Jij of hij? Of allebei?

Jij en de bedelaar zijn één.

Jij en ik zijn één.

Vraag en ik zal antwoorden

en ik zal je begeleiden tot je eenheid bent en me niet meer verlaat."

 

Ik ben dankbaar dat ik deze boodschappen mag ontvangen en delen en hoop van harte dat ze je raken in je hart daar waar wij een zijn en mijn beleving de jouwe mag worden en je mag dienen op jouw pad.

Sara

www.sarabusselen.be